bazılarımız udi hrant’ız…

Yıldız Sarayı’nın Has Bahçe’sindeki Lena Chamamyan konserinden henüz döndüm. Bu sene İKSV, caz festivali için öyle değişik ve güzel mekanlar seçti ki festival hiç olmadığı kadar şehrin geçmişi ve kimliğiyle bütünleşmiş oldu. Nitekim yolumuz hangisine düşse bi’ dolu çağrışım ve düşünceyle dönüyoruz.

“Has” bizde “hümayun” gibi, yahut  İngilizce “royal” ya da İspanyolca “real” gibi, sultana mahsus mekanların önüne gelen bir sıfattır. Sultanın atlarını park ettiği ahır, hasahırdır mesela… Hasekilerini sıkıştırdığı oda, hasodadır; her pazar çimlerini biçtiği bahçe hasbahçedir. Hasburun da padişahımız efendimizin burnudur.

Yıldız Sarayı denince akla yalnız, Mahmut Şevket Paşa’nın “köhne Bizans’ın Yıldız burcunda ikamet eden baykuş” dediği, Sultan Hamid geliyor. Bununla birlikte birazdan aktaracağım anekdota kadar, aklıma hiç Sultan Hamid’i getirmemiş, hele biraz evvel yanından geçtiğimiz Yıldız Hamidiye Camii’nin önünde Ermenilerin suikastine uğrayan Sultan Hamid’in hasbahçesindeki konserin bir Suriyeli Ermeni şarkıcıya ait olmasına önem atfetmemiştim.